Sinds mens heugenis word de laatste en meestal beslissende
wedstrijd van het Europees kampioenschap verreden in Maggiora
(Italie). Dit jaar was het Autodromo Pragiarolo het decor voor
de voorlaatste ronde van het EK. De laatste wedstrijd zal worden
verreden in Frankrijk. Na het slechte weer van vorige jaar maakten
de coureurs in drie klassen zich op voor een mooie strijd.
Met een tempratuur rond de 25 graden was het goed vertoeven
op Italiaans grondgebied en zagen wij maarliefst acht Nederlanders
en Luxemburger John Lagodny aan de start verschijnen.
Na veel werk in de week na de laatste NK wedstrijd te hebben
verzet zagen wij het team van Frits Duizendstra toch weer aan
de start verschijnen in Maggiora. Op zaterdagavond werd de auto
uit elkaar gehaald en werd de schade zichtbaar. Dinsdag werd
het frame gericht en gelast, de bak werd vakkundig nagekeken
en woensdag kon men beginnen met het opbouwen.
Donderdag kon men zich op gaan maken voor de reis naar ItaliÏ
voor de eerste echte krachtmeting op europees niveau.
Met een snelle tijd in de eerste training werd er druk gezocht
naar de juiste afstelling. Na afloop kon men tevreden terug
kijken met een elfde tijd en zo beginnen met de manches.
De eerste manche werd met ruime voorsprong gewonnen, met een
iets andere afstelling zag men in de tweede manche het zwartwit
geblokt als tweede achter Bernd Stubbe. In de derde manche ging
het mis voor onze winterwijkse strijder. Opnieuw was Duizendstra
als eerste weg samen met landgenoot Wiely Albers. Strak sturend
sneed Frits bocht aan en nam de leiding. Wiely ging in de eerste
bocht te ver na buiten en probeerde zijn bolide met man en macht
weer in de baan te krijgen. Een aanrijding was het gevolg en
Duizendstra ging in de rondte. Met een kromme fusee vervolgd
Frits zijn weg en kon zich nog een paar plaatsen naar voren
vechten. Een zevende plaatsing in de finale was zijn deel.
Dit jaar hebben wij Terry Callaghan helaas nog niet veel in
actie gezien. Een aantal wedstrijden werden gereden op Valkenswaard
en een aantal Europese wedstrijden waaronder Nova Paka en Weigsdorff.
Twee jaar geleden won Terry op een mooie wijze de finale in
Maggiora ten koste van Dennis Engel.
Callaghan bewees dit jaar opnieuw de snel te zijn, in de vrije
training noteerde hij de snelste tijd.
Daarna slaat meerdere malen het noodlot voor de coureur uit
Uden toe.
Een steun van de oliepomp brak af en was Terry genoodzaakt zijn
bolide aan de kant te zetten.
Na het herstellen van de steun, probeert Callaghan het opnieuw
in de eerste manche. Bij het aanremmen van de eerste bocht zien
wij grote rookwolken ontsnappen uit de uitlaat gepaard met grote
vlammen was dit wel mooi om naar te kijken maar ongetwijfeld
slecht voor de motor. Toch werd de manche uitgereden maar bleek
de turbo gesneuveld te zijn. Waarschijnlijk een gevolg van de
eerder afgebroken steun.
De turbo werd vervangen en opnieuw werd het vermogen los gelaten
op de baan tijdens de derde manche. Halverwege zette Terry zijn
bolide wederom op het gras naast de baan. Het ontbreken van
een tweede versnelling brengt het definitieve waterloo voor
de snelle Callaghan.
Debutant van dit jaar John Lagodny zal volgend jaar het gehele
seizoen deelnemen aan het Europees kampioenschap met een nieuwe
auto en met een nieuw concept motor zal de Luxemburger de strijd
aangaan.
Een goede tijdtraining gaf de Lagodny een extra impuls om er
voor te gaan zitten.
In de eerste manche had Lagodny een goede start en kwam als
vierde door de eerste bocht direct achter Chris Waldschmidt.
Een aanval van Lagodny op Waldschmidt om de derde plaats verliep
vlekkeloos. Na het inhalen van Waldschmidt opende de snelle
luxemburger de jacht op de tweede positie, maar verslikte zich.
Lagodny en Behm raakte elkaar en een spin was het gevolg waardoor
John achteraan moest sluiten en uit eindelijk zevende werd.
Op zondag wilde de motor niet meer starten, alle functies werden
gecontroleerd door alle aanwezige kennis van Nederlandse kant
maar de tweede manche kon niet worden verreden.
Toch kregen de techneuten de motor weer aan de praat en werd
de derde en laatste manche verreden. Door de vele deelnemers
in deze klasse kon John zich niet kwalificeren voor de B-finale
en kon Lagodny de finales bekijken vanaf de zijlijn.
In de vrije training maakte Adriaan Boele nog al een ongewone
koprol, oorzaak was een te lage bandenspanning en een verkeerde
afstelling van de schokbrekers. Gelukkig viel de schade mee
en na de verwisseling van een setje banden kon Boele een 23ste
tijd noteren.
Boele moest dus flink trappen om überhaupt zich te kwalificeren
voor een plaats in de B-finale. Met een vierde plaats in de
eerste manche achter Hinnenkamp en vijfde plaats in de tweede
manche kwam Boele in de derde manche als vierde over de streep
en kwalificeerde zich als vijftiende in de B-finale. Bij het
opstellen ging het mis bij Boele, enorme rookontwikkelingen
uit de motor zorgden voor het staken van de strijd. Boele zijn
Buchl werd zo als eerste bolide afgesleept naar Park Ferme.
Ook John Verberk kende in het land van de pizza veel problemen.
Zo reageerde de S2000 alleen boven een bepaald toerental en
kwam Verberk niet verder dan een 26ste trainingstijd.
Ook in de manche begon de motor te sputteren en kwam er geen
snelheid in de bolide.
Zaterdagavond werd er druk gesleuteld bij het Verberk team en
verving Johnny Hakvoort verschillende stekkers. Zondag tijdens
de warming up leek alles het naar behoren te doen.
De laatste manches werden met een zevende en derde plaats afgesloten
en daarmee kwalificeerde Verberk zich als 18de in de B-finale.
Tijdens de start van de B-finale ging het in de eerste bocht
al mis voor John. In het gedrang werd er linksachter een complete
schokbreker onderuit gereden en kon Verberk zijn weg niet meer
vervolgen en zag John zijn kansen als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Met Glenn van Rosmalen ging het een stuk beter op de harde baan
in Maggiora. Met een goede training achter de rug en prachtig
driftende stijl kwalificeerde de snelste taxichauffeur van Nederland
zich als 10e. Dat betekende de eerste rij in de B-finale naast
regerend kampioen Petr Bartos. Een moeilijke opgave maar Van
Rosmalen liet in de voorgaande manches zien dat hij sneller
was dan Bartos. Toch moest hij de man met startnummer 1 voorlaten
gaan en reed de B-finale uit achter de snelle Tsjech.
In St. Lenaarts maakte Chris Waldschmidt voor het eerst kennis
met de krachten van zijn Ford motor. Voorzien van een Ford pet
en de opgedane ervaring op de mooie baan in Belgie begon de
Hagenees aan de eerste echte krachtmeting tussen het europees
geweld in de klasse tot 1600cc waar de coureur in 2004 nog iedereen
de baas was.
Ook Waldschmidt was tevreden met zijn trainingresultaat en deed
het goed in de manches. Met een respectievelijke een tweede
en tweemaal een derde plaats kon men als zevende geplaatste
deelnemer in de finale op de startgrid opstellen.
Na een heftige finale zag Waldschmidt als zevende het zwart
wit geblokt wapperen.
Wiely Albers heeft de smaak dit seizoen aardig te pakken. Met
goede resultaten op zak en een achtste plaats in het algemeen
klassement lijkt dit jaar een van de beste uit Wiely's carriere
te worden. In de tijdtraining reed Wiely letterlijk en figuurlijk
de kantjes er vanaf wat resulteerde in een hoop stof en maar
toch een zevende trainingstijd. Volgens Wiely was dat een afleidingsmanoeuvre.
Met zelfs een manche overwinning en twee maal een tweede plaats
kwalificeerde hij zich als eerste Nederlander in de finale als
zesde.
De Grand finale Met drie Nederlanders in de finale was er een grote
kans dat het Wilhelmus zou klinken in het Italiaanse plaatsje.
Met een goede start zat Duizendstra er goed bij. Albers gaat
te wijd en verloor direct een paar plaatsen. Voor Glenn van
Rosmalen liep het anders af hij kwam in aanraking met een medecoureur
en brak een draagarm rechtsvoor. Kon zijn weg nog wel vervolgen
maar besloot na een 1 ronde de arena te verlaten. Frits Duizendstra
reed op dat moment op een tweede plaats achter Stetina maar
werd voorbij gegaan door Bernd Stubbe die wel vleugels leek
te hebben. Albers kon met zijn bolide zijn framebouwer Hosek
alleen maar volgen en moest genoegen nemen met een zesde stek.
Geen Wilhelmus voor Duizendstra maar wel een bronzen plak die
met de eerste krachtmeting heeft bewezen de strijd weer aan
te kunnen voor volgend jaar.
Peter en Marnic
Tekst:
Peter van Beek - AutoCrossNederland.NL
Foto's: Klik hier
