27 april 2008

Wedstrijd 1 VeKa NK autocross
27 april 2008 Aalten

Een seizoen wat vroeger van start had moeten gaan dan ooit tevoren mondde tot nu toe uit in een voorseizoen wat we als mager kunnen omschrijven. Met een paar grote wedstrijden in Albergen, Langeveen, Haarle en Overloon zijn de meters die de meeste rijders hebben afgelegd nog niet optimaal. Maar ook al is het een kort voorseizoen geweest er komt een einde aan, en zo bijt Stichting Sportevenementen Aalten (SSA) het spits af wat betreft de NK serie.
SSA is er, zoals de laatste 2 jaar op rij ook al het geval was, weer in geslaagd alles tot in de puntjes te verzorgen. De laatste 2 jaren was er wel wat op het weer aan te merken wat de organisatie danig parten speelde. Hoe anders was het nu? Met vooruitzichten qua temperatuur van rond de 20 graden zou het nu wel even wat anders gaan worden. Geen natte baan en een licht vochtig rennerskwartier was wat we tegenkwamen op de grens met Duitsland. Wat een heerlijk gevoel om hier dan ook rond te lopen met de zon lekker brandend op de pet.
De aanloop naar deze "Grand Prix van Aalten" hebben we SSA extra veel aandacht geschonken op onze website. Vooral het stukje over de geschiedenis van SSA leerde ons veel over deze daadkrachtige club liefhebbers van de autocross. Nog niet zo lang bij de KNAF aangesloten en nu al bijna niet meer weg te denken uit de NK serie. En dat zegt wel het 1 en ander of de capaciteiten binnen deze organisatie.



Hoofdsponsor
Voor het 3e achtereenvolgende jaar heeft VeKa Shipbuilding uit Werkendam haar naam verbonden aan het NK autocross. Het is dus al een beetje de gewoonte geworden dat de schepen bouwende broers Jan en Peter Versluis dit doen. Uiteraard zijn we VeKa zeer erkentelijk dat ze hoofdsponsor zijn want zo is het weer mede mogelijk gemaakt dat er TV minuten zijn ingekocht. Toch moet het BSAC elk jaar haar best weer doen om alle sponsoren aan zich te binden en aan de blokjeswand en de spandoeken langs de baan te zien is dit ook dit jaar weer gelukt. Een opvallende verschijning is dit jaar de combinatie sponsoring van Verweij's Trucking uit Lopik en AutoCrossNederland.nl. Door toedoen van Superklasse rijder André Verweij, die op zondag overigens niet rijdt, is deze combinatie dan ook mogelijk gemaakt en zijn wij als website dan ook prominent aanwezig als mede-sponsor van het VeKa NK Autocross. Andre nogmaals chapeau!



Wintertijd
In de winter hebben we ons zeker niet verveeld. Onze spionnen in het hele land hebben ons, en wij jullie, op de hoogte gehouden met de meest bizarre crossips. Maar zoals het een echte crossip betaamd hoeven ze niet waar te zijn. In het oog springende crossips, zomaar midden in de winter, waren die van de terugkeer van Dirk van Dijk. Of de switch van Hendrik Stadman naar een MR2 met een zeer speciale motor. Of wat dacht je van Willem Snijder die terugkeert in de keverklasse. Of de Belgische invasie binnen het NK. Een Peugeot motor voor Klaas Postma en een Postma motor voor Jan de Haan. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Toch hebben we deze winter gemerkt dat de crossips door een boel mensen gelezen worden en uitzoekwerk heeft ons het volgende opgeleverd; rond de 90 procent van de geplaatste crossips blijken echt waar te zijn. En om deze dan ook allemaal bewaarheid te zien hebben we een grote wedstrijd nodig waar we al deze kanonnen aan het werk kunnen zien. We zijn dus benieuwd of we de 90 procent gaan halen.



Reglementwijzigingen
De gemoederen zijn de afgelopen week danig bezig gehouden door een reglementswijziging ten aanzien van het veroorzaken van een valse start. In het kort komt het erop neer dat de veroorzaker van een valse start gewoon door moet rijden en als laatste rijdende auto geklasseerd gaat worden. Commotie alom en iedereen heeft zijn eigen mening daarover. De rijders die de moeite hebben genomen een vergadering bij te wonen hebben hierover besloten en deze beslissing is overgenomen door het BSAC. Of het een goede of een foute beslissing is zullen we gaan meemaken maar een punt van discussie is het zeker. We zijn dan ook erg benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. In het voetbal werd jaren geleden ook de terugspeelbal op de keeper aan banden gelegd. Stanley Menzo was de eerste die hier dan ook goed mee de fout inging door de bal toch op te pakken. Eens zien wie de Stanley Menzo van de autocross gaat worden.
Het vrijgeven van de bandenkeuze voor de standaardklasse is zo'n ander hot item. We zullen dus gaan meemaken of de vrije bandenkeuze niet al teveel "standaard" bakken naar de eeuwige jachtvelden geholpen gaan worden.
Ook de mogelijkheid om als equipe in te schrijven is sinds dit jaar mogelijk. Met minimaal 2 en maximaal 3 rijders kun je dus als 1 equipe kans maken op de Nederlandse titel. In het gekste geval staan er dus 9 man op het eindpodium in Koudum...



Succes
De enorme uitstraling die het NK autocross met zich meebrengt de laatste jaren, heeft ervoor gezorgd dat er maar liefst 292 inschrijvingen voor het NK zijn. Reden te meer om soms de gedachte te laten gaan over het feit hoe er een gereduceerd aantal inschrijvingen verkregen kan worden. Als alle deelnemers op 1 NK tegelijk verschijnen zal het niet meevallen dit op 1 dag te ronden. Dus reist de vraag: "Gaat het NK aan zijn eigen succes ten onder?". Ook hier zijn manieren en meningen te over hoe dit gerealiseerd kan worden. Misschien in de loop van het seizoen eens wat meningen aanhoren en er dan een leuk column aan wijden.
De jeugd heeft de toekomst en met 42 inschrijvingen staan er weer genoeg te popelen om te crossen. De standaardklasse is ook nu weer het grootst met 72. De toerwagens nemen, gelukkig, weer meer en meer in populariteit toe en zo kunnen we er 26 verwachten. De kevers zijn met 38 ook weer aan een opmars bezig en maken zo ook weer kans op een kleine finale. De Sprint 1600 zit sinds jaren ook weer in de lift en met 29 deelnemers hebben we 2 mooie volle manches. De Sprint 2000 is ook weer vol en zo staan er 58 ingeschreven. De Superklasse stopt met 27 en zo kunnen ook zij 2 manches mooi vol krijgen.
Zodoende dus weer 7 klassen waarin een Nederlandse titel te behalen valt dus... let the games begin!



Drukte
Door vergunning problemen werd net voor de start van deze NK dat de eerste EP van dit seizoen geen doorgang kon vinden. Dit zal ongetwijfeld hebben meegespeeld dat het extra druk was deze eerste NK in Aalten. Met rond de 225 deelnemers zou het een hele klus gaan worden om de finales op tijd te ronden. Op voorhand is dit koffiedik kijken en dan ook niet te voorspellen. Vol goede moed werd er dan ook te laat gestart. Er was een hoop te doen geweest bij verschillende rijders, in verschillende klassen, die de loopbriefjes niet op tijd hadden ingeleverd. Een slecht begin zou ook een slecht einde gaan worden, helaas. Door het gedoe met de loopbriefjes werd ook de volgorde creatief aangepast; junioren - toerwagen - standaard - sprint 2000 - sprint 1600 - kevers - supers.
De baan was door de organiserende SSA werkelijk mooi neergelegd met de maximaal toegestane lengte van 700 meter. De baan was uitgezet waar in 2007 het rennerskwartier ingedeeld was. De ondergrond was leemachtig en in het huidige rennerskwartier was het dan ook nog licht vochtig zoals in de inleiding vermeld.



Juniorklasse
Een drukte van belang met weer veel nieuwe aanwas aan nieuwe rijders die het dit jaar graag willen proberen de gevestigde orde het lastig te gaan maken. Onder de nieuwe rijders kom je dan ook weer rijders tegen met bekende achternamen waarbij je moet gaan nadenken. Zo viel de naam van Rick van Herwijnen op die we moeten zoeken in de categorie bekende vader. De vader van Rick is namelijk Anton van Herwijnen de voormalig Superklasse rijder. Leuk om ze zo weer tegen te komen op de autocross. Terug van de historie naar het heden want het ging er natuurlijk vandaag om wie het regerend kampioen Marcel Reints moeilijk kan gaan maken in 2008.
Genoeg rijders en rijdsters om een kleine finale te verrijden, die pas om 18.45h begon, welke door Jiri Osinga werd gewonnen. Hij nam Hendrik-Jan Praamstra en Rudy van Asselt mee naar de finale om de 15 starters compleet te kunnen maken.
De finale had logischerwijs een nog later begin tijdstip en rond 20.00h was het dan eindelijk zover. Marcel Reints redde het net niet om als eerste in de bocht te komen. Hij moest de snelle Suzuki rijder Raymond Reints voor laten gaan. De rijder met startnummer 550 werd vorig jaar gediskwalificeerd na de wedstrijd in Haarle en wilde graag wat recht zetten en ging er eens goed voor zitten. Toch wist Raymond zijn belager Marcel met de Peugeot 205 niet achter zich te houden. De mindere wegligging van de Suzuki was hier dan ook debet aan. Een ronde later valt de sterk rijdende Patty Stiphout stil en zodoende einde finale voor haar. Hierna volgt er een touche tussen Raymond Reints en Stephan van Dijk waardoor Miranda Verhees ineens 2e ligt. Hierdoor kan Marcel Reints zijn voorsprong flink uitbouwen. Mike Bartelen zorgde voor een herstart door in de 3e bocht zijn auto verkeerd te parkeren. Herstart op de baan die wel weer eens voor spannende taferelen kon gaan zorgen want Raymond Reints liet eerder al zien een snelle starter te zijn. Toch kon hij niet profiteren en zo pakte Marcel Reints nu wel de kopstart en hij begon direct aan het uitbouwen van zijn voorsprong. De herstart duurde maar een paar ronden, waarin de strijd op plaats 2 mooi om te zijn was, toen Stephan van Dijk zijn wagen omrolde. Ook nu weer een code rood maar gelukkig waren er nu genoeg ronden afgelegd om het eindresultaat op te kunnen tekenen.
1. Marcel Reints
2. Raymond Reints
3. Miranda Verhees



Toerwagenklasse
Met 1 volle manche ging de snelste klasse met de voor ons herkenbare auto's van start. Opvallend hierbij waren een aantal werkelijk prachtig geprepareerde toerwagens. Onder meer was Marcel Ottink naar Aalten gekomen om zijn FIA toerwagen te testen. Helaas restte hem niets anders dan alles onder de FIA vlag te moeten doen. Want ook de bandenkeuze is dan niet vrij dus ook hier geen noppen voor hem. De, in verhouding, zware Seat Ibiza, is wel een staaltje vakwerk geworden. Toch is het in het zand moeilijk om met deze auto mee te komen. De voorruit zit er namelijk gewoon in en deze de hele tijd schoonhouden met de ruitenwissers aan viel dan ook niet mee. Toch heeft Ottink alles heel gehouden en daarmee redelijk wat data kunnen verzamelen en een gevoel bij de auto gekregen.
Toon Kooremans maakte mee dat het ene jaar het andere niet is. Problemen met de versnellingsbak maakten een aantal tripjes naar Duitsland nodig. In het Belgische Meer leek alles onder controle maar toch werd de bak sterker gemaakt. Helaas voor de nummer 3 van het vorige NK werd duidelijk dat het euvel nog niet verholpen is. Met een greppel crash in manche 1 en een kapotte bak in manche 2 was er helaas al een schrap resultaat voor de Brabander.
De start van de finale was niet te voorspellen. De snelste starter van de dag bleek nieuwkomer Ton van Leeuwen te zijn. De rijder van de RangPang maakte afgelopen winter een Mitsubishi EVO klaar voor de toerwagenklasse en waste bij de start van de finale Peter Breederland en Anton Roor de oren. Een onvoorspelbaar begin dus voor een zinderende finale waar ook de eindelijke terugkeer van Rob van Kuringe een feit was. Ton van Leeuwen gaf de Mitsubishi flink de sporen en maakte het Peter Breederland erg moeilijk om de definitieve inhaalpoging mogelijk te maken. Toch bleef de zeer strak en sterk rijdende Breederland aandringen en na 4 ronden begon de indrukwekkende opmars van Breederland. Ton van Leeuwen werd hard voorbij gereden en was Peter Breederland de held van de finale die er voor zorgde dat er maar 3 auto's in dezelfde ronde eindigden. Ofwel de nummer 4, Rene van Vliet met zijn weer strakke Subaru, werd gedubbeld. Bij Ton van Leeuwen, die steeds optimaal gebruik maakte van de kracht van zijn turbo, werd de motor toch een beetje te warm getuige het kokende potje achterin de auto. Roor, de kampioen van 2007, kreeg zodoende de 2e plaats in handen. De inmiddels op de 3e plaats rijdende Rob van Kuringe kon met zijn kever geen vuist maken tegen Roor vanwege de grote achterstand. Maar bij zijn rentree toch op het podium eindigen stemde de garage houder positief. Zodoende zijn de kaarten geschud en pakte Peter Breederland met de zeer lichte Suzuki Swift met de Hayabusa motor een zeer overtuigende overwinning met een al even overtuigende voorsprong. Anton Roor reed ook sterk en parkeerde de Astra netjes als 2e in het parc ferme voor Rob van Kuringe. Maar als persoonlijke noot aan deze finale wil ik toch graag een diepe buiging maken voor debutant Ton van Leeuwen waarvan we erg benieuwd zijn wat hij op de klei gaat klaarspelen.
1. Peter Breederland
2. Anton Roor
3. Rob van Kuringe



Standaardklasse
De klasse waar al sinds jaar en dag de meeste deelnemers zijn was vandaag dan ook weer geen uitzondering. Ook hier weer een aantal nieuwe auto's en rijders die van merk zijn veranderd. Zo kocht Lourenz de Vries de oude auto van Ronnie Vetketel (Toyota MR2) en kende daar vandaag de nodige problemen mee waardoor hij niet verder kwam dan de kleine finale waarin hij de auto verkeerd om neerlegde. Ook de nieuwe MR2 wagens van Hendrik Stadman en Peter Lensink waren samen op de baan. Spraakmakend in het winterseizoen vanwege de aparte motoren waarmee deze rijders aan de start verschenen. Vooral Stadman liet zien dat er rekening met hem gehouden diende te worden en hij gaat voor prolongatie van zijn titel.
Uiteraard een kleine finale waarbij niemand gespaard werd deze keer. Door een koprol van Rene Snippe ontstond er een herstart op de baan. Oane Hamersma maakte ook hier weer een goede indruk en reed zich de finale in. Sasa Kovac en Daan Zwanenburg maakten dezelfde stap.
De finale was al wat moeilijker te volgen vanwege het late tijdstip en het ontbreken van licht om deze tijd. Maar er werd vrolijk gestart en Hendrik Stadman deed wat hij de hele dag al deed en dat was snel starten. De kopstart was dan ook overduidelijk voor hem alhoewel Godfried Bergs toch probeerde aan te dringen. Stadman was vrij om te gaan en staan waar hij wilde en zodoende begon hij gestaag een flinke voorsprong op te bouwen. Achter de ontketende koploper was Peter Lensink continu in zijn spiegels aan het kijken want de Astra's van zowel Bergs als Chris Wagenaar zaten achter hem aan. Mariska Verhees kwam toen al niet meer in het stuk voor. De charmante Liesselse had de Honda toen al stil moeten zetten in de eerste bocht en behaalde zodoende niet al teveel punten bij haar debuut in de standaardklasse. Daan Zwanenburg leek nog erg onder de indruk van zijn finaleplaats dat hij de auto met het dak in de rijrichting legde en zodoende was er alweer een code rood te betreuren. Zonde van de kostbare tijd maar een herstart was toch noodzakelijk. Hendrik Stadman zijn koppeling werkte ook bij de herstart weer perfect en hierna reed hij dan ook onbedreigd naar een start-finish overwinning die meer dan verdiend was. Achter Stadman was de strijd geweldig om te aanschouwen en dan ook tot het laatst toe erg spannend. De zilveren plak werd niet zomaar weggeven door de strijders in de Aaltense arena. Eerst was het de opvallend sterk rijdende Robert Wassenaar die de meeste aanspraak maakte. Helaas maakte een enorme rookwolk een einde aan zijn ambitie. Hierna maakten Godfried Bergs en Chris Wagenaar er een mooi kat-en-muis spelletje van wat de Noordhollander Wagenaar uiteindelijk wist te winnen. Maar cadeau heeft hij het zeker niet gekregen vandaag. In het parc ferme zagen we na afloop bij beide kemphanen de TC druk onder de kap neuzen dus moeten we het eindoordeel van deze mannen even afwachten. Mocht een van deze uit de uitslag worden gehaald zal Melanie Lokate er een goed gevoel aan overhouden daar deze blondine op de 4e plaats eindigde. Langs de zijlijn werd overigens al druk met mobieltjes naar Boels gebeld om eventueel verlichting te gaan huren.
1. Hendrik Stadman
2. Chris Wagenaar
3. Godfried Bergs



Sprint 2000
Met 54 deelnemers was het weer een drukte van belang bij de 2 liters. Met 2 Belgen aan het vertrek was het dus een internationaal deelnemersveld. De regerend kampioen in de Belg Patrick Cleys en ook vierden we de terugkeer van Patrick Mommen deze keer met een 2 liter motor van Nissan. In de kleine finale zagen we Peter Versluis een wereldstart maken. Naar later bekend werd zou deze vals geweest zijn en zodoende werd Peter naar de plaats van de laatst rijdende verplaatst. Zo werd de winnaar van de eerste NK in 2007 flink de dupe van deze nieuwe regel. Toch plaats ik nu toch een kritische noot bij deze regel die verder goed bleek te werken. Op de finish van deze kleine finale werd Freek Gussinklo voorbij gestoken door Leonard van de Ven die hiermee vierde werd. Achteraf dus derde en door naar de finale. Had Gussinklo geweten van de valse start van Versluis dan had hij dit proberen te voorkomen. Hiermee bedoel ik dat Gussinklo misschien gedacht heeft of ik nu 16 of 17 wordt wat maakt het uit? Ik wil hiermee maar aangeven dat dit een ander aspect geeft op iets waar ik niet op voorhand over hen nagedacht. Gedane zaken nemen geen keer en John Rotink, nog steeds met de dubbele motorfietsmotor, Patrick Mommen en van de Ven mochten door naar de grote finale.
In de finale liet een Patrick Cleys zien in een finale er alles weer eens uit de kast te halen. De kopstart was voor hem en Douwe Snip probeerde aan te haken met zijn dubbele motor. De toch minder snelle Snip zorgde ervoor dat Cleys aan een enorme voorsprong kon gaan werken. Keurig rijdend hield Snip alle gaten dicht en hij liet zich niet verschalken door zijn aandringende concurrenten. Herrijk Hop, de op 1 na snelste man van de dag, vergaloppeerde zich bij het uitkomen van bocht 4 en belandde onder aan de auto van de glazenwasser waar de starter inzat. Code rood was het gevolg en tijdens deze situatie vonden zowel Snip als Cleys hun Waterloo. Snip met een voorwiel wat normaal een andere stand heeft en Cleys met onbekende pech. De normaal erg rustig reagerende Cleys stak zijn teleurstelling niet onder stoelen en banken en stapte gedesillusioneerd uit. Helm, nekband en handschoenen werden hierbij dan ook uit frustratie op de grond gegooid. Een haast zekere overwinning ging hier dan ook in rook op.
De herstart kende een flink uitgedund deelnemersveld door de vele uitvallers. Op kop werd verrassend de thuisrijder Willem-Jan van Eerden gezet een protege van Johnny Hakvoorts Fast & Speed. De oude auto van Eric Kempenaars is nu toevertrouwd aan de ex-NK kampioen in de keverklasse en hij moest het thuispubliek op de banken krijgen. Na de herstart lukt dit want niet geheel onbedreigd reed hij uiteindelijk naar de overwinning in de Sprint 2000 klasse. Roland Akkermans reed voor de herstart een beetje anoniem mee maar met een uitmuntende herstart pikte hij aan bij van Eerden. Helaas voor hem lukt het hem niet, ondanks zijn andere lijnen, om van Eerden te verschalken. John Rotink zag het doorstoten vanuit de kleine finale beloond met de laatste podiumplek door Klaas Postma nipt achter zicht te houden.
1. Jan-Willem van Eerde
2. Roland Akkermans
3. John Rotink



Invallende duisternis
Tijdens de finale van de Sprint 2000 werd het al duidelijk dat er iets niet klopte daar de opgestelde 1600 sprinters wegreden. De SSA/BSAC en al wie er al niet meer bij betrokken zijn namen het, terechte, besluit de resterende finales niet meer verder te rijden vanwege de invallende duisternis. Historisch gezien een mijlpaal (m.i. werden indertijd in het Drentse Eext de finales wel allemaal verreden) maar niet 1 om trots op te zijn. Maar hadden we het niet met zijn allen aan kunnen zien komen? De manches kostten qua tijd telkens rond de 3 uur. Dat maal 3 maakt het al 19.00h voordat er aan de kleine finales begonnen kon worden. Dan zonder tegenslag deze afwerken en de finales rijden. Simpel gesteld kom je dan al in de buurt van de duisternis. Was het een optie geweest minder ronden in de manches te rijden? Of de kleine finales laten vervallen? Geen idee wat er mogelijk was geweest maar nu blijven we verstoken van 3 mooie finales. De punten na 3 manches leveren de puntenverdeling op en zullen ook wel redelijk overeengekomen zijn met de finale. Gelukkig hebben we wel alle manches kunnen rijden maar de vraag blijft hoe het tegen gegaan had kunnen worden.



Sprint 1600
Zoals vermeld dus geen finale en ook al net te weinig deelnemers voor een kleine finales maar wel genoeg om er 15 te kunnen laten starten. Dus moeten we in het geheugen gaan graven om een aantal feiten van de manches boven te halen. Edwin Tolkamp liet in de manches zien zich thuis te voelen op zijn thuisgrond. Ook motorisch heeft Tolkamp een enorme stap vooruit gemaakt. De Audi motor vertoont geen enkel zwak punt zo lijkt het tenminste. In geen enkele bocht smoort de motor of hoor je het toerental inzakken. Ook het optreden van Kees Snel was erg sterk te noemen. Na 3 manches was hij 1 van de weinige motorfietsrijders die tussen de automotoren instond. Met zo op het ook vergelijkbaar materiaal, qua frame en motor, lijkt alles op de Lagodny auto van 2 jaar terug. Maar ook rijder technisch zag het er allemaal goed uit bij de look-alike van Huib Versluis. Een keurige tweede plaats in de eindrangschikking, zijn hoogste ooit, geven hem moed voor de klei.
Roland Dekkers had de voorgaande wedstrijden zich een beetje verdekt opgesteld. Verstoppertje spelen heet dat met een mooi woord. Maar nu het erom gaat is het testen te einde en gaf hij de (reserve) motor weer flink de sporen. Als alles meezit is de nieuwe motor voor Visvliet klaar. En als de testresultaten aangeven dat deze motor beter is als de oude zal het team niet schromen deze in te bouwen natuurlijk. Ook deze Fast & Speed protege zal dus nog hogere ogen gaan gooien in de komende NK's.
Andre Bouwmeester behaalde in de 2e manche een overwinning met zijn hagelnieuwe frame. Trots als hij was behaalde hij nu na 3 manches de 4e plaats. Liever had hij er voor gestreden maar door de omstandigheden zijn deze punten maar vast binnen.
De enige Belg in deze klasse is Peter Timmermans de nummer 3 van vorig jaar. De eerste meters reed hij met zijn nieuwe auto tijdens de keuring. Net op tijd klaar voor deze eerste NK dus. Mooie frisse kleuren met rood en oranje (de kleuren van de clementine) maakte dit voor mij 1 van de mooie en frisse vernieuwingen.
1. Edwin Tolkamp
2. Kees Snel
3. Roland Dekkers



Keverklasse
Vooraf hoopte iedereen de nieuwe kever en bus van Willem Snijder te kunnen zien maar helaas lukte het de Drent niet om in Aalten aan de start te verschijnen.
De kleine finale van de lage kevers hebben we nog wel beleefd en leverde ons de 3 extra deelnemers aan de niet verreden finale op. Opvallend hierin was de Nederlands kampioen Arjan Stokkink die 1 slechte klassering had. Met veel deelnemers kun je dat niet gebruiken dus had hij de kleine finale nodig die hij dan ook winnend afsloot. De finale moest hem dan ook het 1 en ander gaan brengen. Bart Nackaerts de debuterende Belg plaatste zich ook en deed dit samen met Andre Gersjes.
Qua finale hetzelfde verhaal als de Sprint 1600. Johan Zomer reed na 3 manches de meeste punten bij elkaar met maar liefst 2 overwinningen daartussen. Hij was daarin niet uniek maar zijn 2e plaats in de eerste manche maakten hem tot de beste van de dag. Als er een finale geweest zou zijn had hij als eerste mogen kiezen in ieder geval.
Gerald Kemper deed het maar net iets slechter met ook 2 overwinningen en een 3e plaats. Dat zijn Nederlandse titel van 2 jaar terug geen toevalstreffer maakte hij in Aalten duidelijk door zijn kandidatuur voor een nieuwe titel te stellen. De in buurgemeente de Heurne wonende Kemper behaalde zo 29 punten voor zijn optreden.
Sooi Ermens ruilde de groene kleur in voor het fris ogende geel met wit. Dat dit een goede keuze is geweest bewees hij met ook 2 overwinningen en een 4e plek. In de eerste manche kreeg hij de winst in de schoot geworpen doordat er bij Jasper Pouw een wiel afbrak in leidende positie net voor de finishlijn. Maar met een nieuwe bak en nog geen cm wedstrijdritme werden er toch veel punten meegenomen naar Rijkevorsel.
Equipe Raben zo heet officieel de inschrijving voor de transportondernemers. Dat ze ook daar de winter nuttig hebben gebruikt werd duidelijk in Aalten. Een keurige plek 4 was hun deel. Ook Lammert Brink zat er weer goed bij en stelde zeker niet teleur. De altijd mooi verzorgde kever plaatste hij na 3 manches op de 5e stek en pakte ook alweer een manche overwinning mee.
1. Johan Zomer
2. Gerald Kemper
3. Sooi Ermens (B)



Superklasse
In de Superklasse is op het laatste moment een kleine wijziging doorgevoerd bij de inschrijving van Erik Pijnenburg. Als equipe is er nu ingeschreven en zodoende zou het alsnog kunnen gebeuren dat Wiely Albers weer eens aan de start verschijnt van een Nk want dat is de andere rijder van de equipe. Hoop doet leven moeten we maar denken.
EK gangers John Verberk en Adriaan Boele waren ook weer van de partij en namen zo voor het derde weekeinde op rij plaats in hun sprinter. De terugkeer van Dirk van Dijk was ook een feit en al rijdend blijken nog niet alle kinderziektes uit de auto te zijn maar zit er wel veel potentieel in de auto. Door het niet verrijden van de finale leverde zijn debuut plaats 10 op.
Opvallend was het debuut van debutant Dion Verstraten. De eerste manche wist hij overtuigend te winnen en dat was ronduit knap te noemen. Later in de manches ging het allemaal wat minder in het verkeer en schuwden zijn collega rijders hem dan ook niet. Hij werd van alles bijgebracht in de wetten van de superklasse zo leek het. Maar om als debutant met de zesde plaats naar huis te gaan is niet verkeerd.
Frits Duizendstra en Erik Pijnenburg waren even sterk vandaag. Met 2 overwinningen en plaats 3 maakten hun tot de top-2. Computer loting geeft bij een gelijke stand na 3 manches de doorslag dus zo ging de overwinning aan Pijnenburg zijn neus voorbij en belandde deze bij Frits Duizendstra van Equipe Fast & Speed. Voor Frits een knappe prestatie daar zand nu niet bepaald zijn favoriete ondergrond is. Dat het een drukte van belang is met thuisrijders die zich ook echt thuis voelen deed ook Erik Ankersmit een duit in het zakje. Met louter plaats 2 in alle manches was de laatste podiumplek voor hem.
John Verberk en Michael Kuipers eindigden beide net naast het podium in de volgorde zoals genoemd.
1. Frits Duizendstra
2. Erik Pijnenburg
3. Erik Ankersmit

Conclusie?
Zo kwam er een einde aan een turbulente eerste NK wedstrijd waar nog lang over nagepraat zal worden. Helaas kan er niets meer aan veranderd worden en is alles zo gelopen als het nu is. Misschien hadden zaken beter anders gedaan/geregeld kunnen worden maar achteraf is het allemaal erg gemakkelijk praten natuurlijk. We zullen stevige discussies hopelijk leiden tot een andere oplossing de volgende keer.

Maar wie dan leeft die dan zorgt toch? We zouden bijna vergeten dat ons spandoek er mooi uitzag langs de baan en dat we iedere rijder een mooie AutoCrossNederland cap cadeau gedaan hebben. Verder laat thuis een nachtelijk verslag en weer aan het werk.

Tot Visvliet dan maar weer.

Emile Moorelisse - AutoCrossNederland.NL