27
april 2008
Wedstrijd
1 VeKa NK autocross
27 april 2008 Aalten
Een seizoen wat vroeger van start had moeten gaan dan ooit
tevoren mondde tot nu toe uit in een voorseizoen wat we als
mager kunnen omschrijven. Met een paar grote wedstrijden in
Meer en Beerzel zijn de meters die de meeste rijders hebben
afgelegd nog niet optimaal. Maar ook al is het een kort voorseizoen
geweest er komt een einde aan, en zo bijt Stichting Sportevenementen
Aalten (SSA) het spits af wat betreft de NK serie.
SSA is er, zoals de laatste 2 jaar op rij ook al het geval was,
weer in geslaagd alles tot in de puntjes te verzorgen. De laatste
2 jaren was er wel wat op het weer aan te merken wat de organisatie
danig parten speelde. Hoe anders was het nu? Met vooruitzichten
qua temperatuur van rond de 20 graden zou het nu wel even wat
anders gaan worden. Geen natte baan en een licht vochtig rennerskwartier
was wat we tegenkwamen op de grens met Duitsland. Wat een heerlijk
gevoel om hier dan ook rond te lopen met de zon lekker brandend
op de pet.
De aanloop naar deze "Grand Prix van Aalten" hebben
we SSA extra veel aandacht geschonken op onze website. Vooral
het stukje over de geschiedenis van SSA leerde ons veel over
deze daadkrachtige club liefhebbers van de autocross. Nog niet
zo lang bij de KNAF aangesloten en nu al bijna niet meer weg
te denken uit de NK serie. En dat zegt wel het 1 en ander of
de capaciteiten binnen deze organisatie.
Wintertijd
In de winter hebben we ons zeker niet verveeld. Onze
spionnen in Belgie en Nederland hebben ons, en wij jullie, op
de hoogte gehouden met de meest bizarre crossips. Maar zoals
het een echte crossip betaamd hoeven ze niet waar te zijn. In
het oog springende crossips, zomaar midden in de winter, waren
die van de terugkeer van Dirk van Dijk. Of de switch van Hendrik
Stadman naar een MR2 met een zeer speciale motor. Of wat dacht
je van Willem Snijder die terugkeert in de keverklasse. Of de
Belgische invasie binnen het NK met verassende namen in de keverklasse
als Yves Vervloet en Bart Nackaerts. En zo kunnen we nog wel
even doorgaan. Toch hebben we deze winter gemerkt dat de crossips
door veel mensen gelezen worden en uitzoekwerk heeft ons het
volgende opgeleverd; rond de 90 procent van de geplaatste crossips
blijken echt waar te zijn. En om deze dan ook allemaal bewaarheid
te zien hebben we een grote wedstrijd nodig waar we al deze
kanonnen aan het werk kunnen zien. We zijn dus benieuwd of we
de 90 procent gaan halen.
Reglementwijzigingen
De gemoederen zijn de afgelopen week danig bezig gehouden
door een reglementswijziging ten aanzien van het veroorzaken
van een valse start. In het kort komt het erop neer dat de veroorzaker
van een valse start gewoon door moet rijden en als laatste rijdende
auto geklasseerd gaat worden. Commotie alom en iedereen heeft
zijn eigen mening daarover. De rijders die de moeite hebben
genomen een vergadering bij te wonen hebben hierover besloten
en deze beslissing is overgenomen door het BSAC. Of het een
goede of een foute beslissing is zullen we gaan meemaken maar
een punt van discussie is het zeker. We zijn dan ook erg benieuwd
hoe het allemaal gaat lopen.
Het vrijgeven van de bandenkeuze voor de standaardklasse is
zo'n ander hot item. We zullen dus gaan meemaken of de vrije
bandenkeuze niet al teveel "standaard" bakken naar
de eeuwige jachtvelden gaat helpen.
Ook de mogelijkheid om als equipe in te schrijven is sinds dit
jaar mogelijk. Met minimaal 2 en maximaal 3 rijders kun je dus
als 1 equipe kans maken op de Nederlandse titel. In het gekste
geval staan er dus 9 man op het eindpodium in Koudum...
Succes
De enorme uitstraling die het NK autocross met zich
meebrengt de laatste jaren, heeft ervoor gezorgd dat er maar
liefst 292 inschrijvingen, waarvan 6 Belgen, voor het NK zijn.
Reden te meer om soms de gedachte te laten gaan over het feit
hoe er een gereduceerd aantal inschrijvingen verkregen kan worden.
Als alle deelnemers op 1 NK tegelijk verschijnen zal het niet
meevallen dit op 1 dag te ronden. Dus reist de vraag: "Gaat
het NK aan zijn eigen succes ten onder?". Ook hier zijn
manieren en meningen te over hoe dit gerealiseerd kan worden.
Misschien in de loop van het seizoen eens wat meningen aanhoren
en er dan een leuk column aan wijden.
De kevers zijn met 38 ook weer aan een opmars bezig en maken
zo ook weer kans op een kleine finale. De Sprint 1600 zit sinds
jaren ook weer in de lift en met 29 deelnemers hebben we 2 mooie
volle manches. De Sprint 2000 is ook weer vol en zo staan er
58 ingeschreven. De Superklasse stopt met 27 en zo kunnen ook
zij 2 manches mooi vol krijgen.
Zodoende dus weer 7 klassen waarin een Nederlandse titel te
behalen valt dus... let the games begin!
Drukte
Door vergunning problemen werd net voor de start van
deze NK bekend dat de eerste EP van dit seizoen geen doorgang
kon vinden. Dit zal ongetwijfeld hebben meegespeeld dat het
extra druk was deze eerste NK in Aalten. Met rond de 225 deelnemers,
en 5 landgenoten, zou het een hele klus gaan worden om de finales
op tijd te ronden. Op voorhand is dit koffiedik kijken en dan
ook niet te voorspellen. Vol goede moed werd er dan ook te laat
gestart. Er was een hoop te doen geweest bij verschillende rijders,
in verschillende klassen, die de loopbriefjes niet op tijd hadden
ingeleverd. Een slecht begin zou ook een slecht einde gaan worden,
helaas. Door het gedoe met de loopbriefjes werd ook de volgorde
creatief aangepast; junioren - toerwagen - standaard - sprint
2000 - sprint 1600 - kevers - supers.
De baan was door de organiserende SSA werkelijk mooi neergelegd
met de maximaal toegestane lengte van 700 meter. De baan was
uitgezet waar in 2007 het rennerskwartier ingedeeld was. De
ondergrond was leemachtig en in het huidige rennerskwartier
was het dan ook nog licht vochtig zoals in de inleiding vermeld.
Sprint 2000
Met 54 deelnemers was het weer een drukte van belang
bij de 2 liters. Peter Lambrechts was nog niet klaar met zijn
sprinter. Hij was wel aanwezig om zijn nieuwe startnummer op
te halen en heeft 237 ingeruild voor 153. Patrick Mommen maakte
vorig weekeinde in Valkenswaard zijn eerste meters. Deze test
werd vooral gebruikt om het gevoel weer terug te krijgen. Na
een dik jaar weinig gereden te hebben kunnen we ons er iets
bij voorstellen. Maar niet alleen de rijder wilde zichzelf testen
ook de hagelnieuwe JvdCoelen auto was aan een test toe. Alles
werkte naar behoren en zo krijgt Cleys ineens weer concurrentie
van Mommen die met een Nissan 2000 aan de start verschijnt.
Ofwel de oude rot is weer terug gekeerd naar zijn oude liefde
qua motormerk.
Na een drukke winter aan zijn huis gewerkt te hebben zag Cleys
zich genoodzaakt om al het werk aan de auto aan het Janssen
Autosport Team over te laten. Gelukkig werd de tijd gevonden
en werd voor de eerste NK wedstrijd getest en gereden in Beerzel
bij de VACB. Hier werd geconcludeerd dat alles naar behoren
werkte en zonder aanpassingen werd teruggekeerd in Aalten. De
favoriete baan van Cleys want wie herinnert zicht niet de NK
van vorig jaar waarin Cleys iedereen rijles gaf? Op voorhand
hoorden we dat er een vergelijkbare baan neergelegd werd en
zodoende behoorde Cleys weer tot de topfavorieten.
De manches waren erg taai maar beide Patrick's kwamen hier zonder
kleerscheuren doorheen. Cleys plaatste zich direct voor de finale
en nestelde zich op de eerste rij als derde. Mommen deed het
ook uitstekend maar redde het niet om zich direct te plaatsen
voor deze finale. Maar met meer dan genoeg deelnemers voor een
kleine finale wist Mommen hierin te komen. Zijn 17e plaats was
net genoeg voor een plaats op de eerste rij. De achterliggende
gedachte van de kleine finale is dat de eerste 3 alsnog doorgaan
naar de finale. Zaak dus om hier bij te zitten en de finale
is een feit. Kopstart in deze kleine finale was er voor de Nederlander
Peter Versluis maar achteraf bleek deze vals te zijn en werd
Peter teruggezet in de uitslag. Aangezien dit niet bij de rijders
tijdens de manche bekend is moet er nog wel even gereden worden.
Patrick lag vanaf het begin al op de 3e plaats welke hem nipt
toegang zou verschaffen tot de finale. De druk was groot van
achteren met een jagende Freek Gussinklo. Freek werd weer opgejaagd
door Leonard van de Ven en zo was het zaak voor Mommen om het
gat gesloten te houden. De topsnelheid van Mommen lag hoger
als die van Gussinklo en in de bochten en de chicane zag Gussinklo
dan ook geen kans om Mommen te passeren. Op het lange rechte
stuk had Patrick dan weer wat meer adem over en bleef hij het
hoofd koel houden tot aan de finish. Sterk gereden door de zeer
ervaren rijder. Gussinklo liet zich op de meet nog verrassen
door Van de Ven. John Rotink was niet meer te achterhalen geweest
voor Mommen en zo waren de 3 extra deelnemers bekend. Trots
dus dat beide landgenoten in de finale zaten was er wel wat
mogelijk.
In de finale, terwijl de duisternis al intrad, liet Patrick
Cleys zien dat een finale er is om alles uit de kast te halen.
Getergd door het feit dat iedereen zei dat de derde plaats het
maximaal haalbare was ging hij als een raket van start. In Cape
Canaveral werd zelfs gesignaleerd dat hij de kopstart pakte.
Douwe Snip probeerde aan te haken met zijn dubbele motor maar
meer dan dat was er niet bij. De toch minder snelle Snip zorgde
ervoor dat Cleys aan een enorme voorsprong kon gaan werken.
Zo groot dat als alles had moeten lopen zoals het hoorde dat
zelfs de nummer 2 op een ronde gezet zou worden. Keurig rijdend
hield Snip alle gaten dicht en hij liet zich niet verschalken
door zijn aandringende concurrenten. Herrijk Hop, de op 1 na
snelste man van de dag, vergaloppeerde zich bij het uitkomen
van bocht 4 en belandde onder aan de auto van de glazenwasser
waar de starter inzat. Code rood was het gevolg en tijdens deze
situatie vonden zowel Snip als Cleys hun Waterloo. Snip met
een wiel wat normaal een andere stand heeft en Cleys met raadselachtige
uitval. De normaal erg rustig reagerende Cleys stak zijn teleurstelling
niet onder stoelen en banken en stapte gedesillusioneerd uit.
Helm, nekband en handschoenen werden hierbij dan ook uit frustratie
op de grond gegooid. Een haast zekere overwinning ging hier
dan ook in rook op. De oorzaak werd later bekend. Na onderzoek
bleek een losgelopen inbusbout de complete koppeling verbrand
te hebben. Kleine schade waarmee Cleys uiteindelijk toch nog
op plaats 10 eindigde maar eerlijk is eerlijk dat was 9 plaatsen
te laag.
De herstart kende een flink uitgedund deelnemersveld door de
vele uitvallers maar Patrick Mommen reed nog volop mee. Vanaf
de laatste rij reed hij onopvallend zijn ronden. De opstelling
voor de herstart leverde verrassend de thuisrijder Willem-Jan
van Eerden de pole op. Verrassend daar je door de donkere avond
inval niet meer wist wie waar reed. Na de herstart blijft van
Eerden aan kop en geheel onbedreigd reed hij uiteindelijk naar
de overwinning in de Sprint 2000 klasse. Roland Akkermans reed
voor de herstart een beetje anoniem mee maar met een uitmuntende
herstart pikte hij aan bij van Eerden. Helaas voor hem lukt
het hem niet, ondanks zijn andere lijnen, om van Eerden te verschalken.
John Rotink zag het doorstoten vanuit de kleine finale beloond
met de laatste podiumplek door Klaas Postma nipt achter zicht
te houden. Patrick Mommen kreeg het in de rest van deze finale
zwaar te verduren met continu Michael Kempenaars achter hem.
Keurig rijdend zoals we van hem gewend zijn stuurde hij zijn
bolide als nummer 7 over de finishlijn.
1. Jan-Willem van Eerde
2. Roland Akkermans
3. John Rotink
7. Patrick Mommen
10. Patrick Cleys
Invallende duisternis
Tijdens de finale van de Sprint 2000 werd het al duidelijk
dat er iets niet klopte daar de opgestelde 1600 sprinters wegreden.
De SSA/BSAC en al wie er al niet meer bij betrokken zijn namen
het, terechte, besluit de resterende finales niet meer verder
te rijden vanwege de invallende duisternis. Historisch gezien
een mijlpaal (m.i. werden indertijd in het Drentse Eext de finales
wel allemaal verreden) maar niet 1 om trots op te zijn. Maar
hadden we het niet met zijn allen aan kunnen zien komen? De
manches kostten qua tijd telkens rond de 3 uur. Dat maal 3 maakt
het al 19.00h voordat er aan de kleine finales begonnen kon
worden. Dan zonder tegenslag deze afwerken en de finales rijden.
Simpel gesteld kom je dan al in de buurt van de duisternis.
Was het een optie geweest minder ronden in de manches te rijden?
Of de kleine finales laten vervallen? Geen idee wat er mogelijk
was geweest maar nu blijven we verstoken van 3 mooie finales.
De punten na 3 manches leveren de puntenverdeling op en zullen
ook wel redelijk overeengekomen zijn met de finale. Gelukkig
hebben we wel alle manches kunnen rijden maar de vraag blijft
hoe het tegen gegaan had kunnen worden.
Sprint 1600
De enige Belg in deze klasse is Peter Timmermans de
nummer 3 van vorig jaar. De eerste meters reed hij met zijn
nieuwe auto tijdens de keuring. Net op tijd klaar voor deze
eerste NK dus. Mooie frisse kleuren met rood en oranje (de kleuren
van de clementine) maakte dit voor mij 1 van de mooie en frisse
vernieuwingen. Maar met nog geen wedstrijdritme in de rechtervoet
en beide armen wist ook Peter niet hoe hij ervoor zou staan.
Na de eerste manche wisten we dit overigens wel want een klinkende
2e plaats was gewoon perfect. In het rennerskwartier werd alles
nog eens goed nagelopen en kwam met tot de conclusie dat de
winter goed gebruikt was. Geen sporen van vergeten bouten dus
vol vertrouwen werd begonnen aan manche 2. Hierin hetzelfde
verhaal als de eerste manche en zo werd met weer een 2e plaats
een goede basis gelegd voor een startplaats in de finale. De
derde manche was er een van een minder kaliber en werd op plaats
6 afgesloten. Maar met toppers als Edwin Tolkamp, Kees Snel,
Roland Dekkers en Andre Bouwmeester was de net begonnen Timmermans
wel tevreden met zijn 5e plekkie. Op naar de finale die er helaas
nooit zal komen zoals boven vermeld.
1. Edwin Tolkamp
2. Kees Snel
3. Roland Dekkers
5. Peter Timmermans
Keverklasse
Met 3 landgenoten ingeschreven lijkt er een nieuwe
uitdaging gevonden te zijn in de keverklasse. Sprinterrijder
Yves Vervloet zou aantreden met een R-Power kever met een Hayabusa
voorzien van een enkele carburateur. Maar helaas wil de werking
ervan nog niet echt lukken. Dus geen deelname nog voor hem.
Bart Nackaerts testte zijn NK kever in Meer en dat stemde hem
tevreden. In manche 1 liet de Birds racing rijder zien goed
overweg te kunnen met de rood/witte kever en behaalde een zwaar
bevochten 7e plaats. In de 2e ronde werd het luchtruim gekozen
en een aantal duizelingwekkende saltoÕs waren het gevolg. Het
was erg lang geleden dat Bart over de kop was gegaan maar nu
in 2008 was het zover. De schade leek enorm maar in het rennerskwartier
werd een licht deuk uit het dakje gehaald en een arm vervangen.
Ruim op tijd voor de laatste manche bracht hem zijn beste resultaat
van de dag namelijk de tweede. In de kleine finale mocht Bart
dan ook als 2e gaan kiezen en aan het einde van deze kleine
finale bleek hij als laatste door te mogen naar de finale waarin
hij Sooi mocht vergezellen.
Sooi Ermens stond voor het eerst aan de start met zijn geel/witte
kever. Opvallend daar we deze nog niet eerder gezien hadden
werd hij dan ook vol trots uitgeladen op vrijdagavond. In de
eerste manche kreeg Sooi de overwinning kado. Net voor de finish
brak er een wiel af bij Jasper Pouw en de sluwe Ermens pikte
zo de overwinning mee.
De tweede manche was een stuk minder maar vanaf de laatste rij
was Sooi niet ontevreden met zijn5e plaats. In de laatste manche
deed Sooi het op eigen kracht en reed naar zijn 2e manche overwinning
van de dag. Dit bracht hem na Johan Zomer en Gerald Kemper op
de 3e plaats voor de finale.
1. Johan Zomer
2. Gerald Kemper
3. Sooi Ermens (B)
Conclusie?
Zo kwam er een einde aan een turbulente eerste NK wedstrijd
waar nog lang over nagepraat zal worden. Helaas kan er niets
meer aan veranderd worden en is alles zo gelopen als het nu
is. Misschien hadden zaken beter anders gedaan/geregeld kunnen
worden maar achteraf is het allemaal erg gemakkelijk praten
natuurlijk. We zullen stevige discussies hopelijk leiden tot
een andere oplossing de volgende keer.
Maar wie dan leeft die dan zorgt toch?
Op naar Visvliet voor de 2e ronde van deze NK serie en wel op
17 mei 2008.
Emile Moorelisse - AutoCrossNederland.NL
